Szalej
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
Nazwa i rodowód
Szalej, potocznie zwany także cykutą, po łacinie cicuta, a jego gatunek, który w historii kultury zdobył sobie szczególną sławę, nie tylko ze względu na swoje zabójcze właściwości, to szalej jadowity, po łacinie cicuta virosa.
Charakterystyka
Wraz z lulkiem czarnym, mandragorą i szczwołem szalej był jednym ze składników używanym przez rzekome czarownice do produkcji maści czarownic służących do latania, a w rzeczywistości powodujących halucynacje. Według jednej z teorii szalej, a nie szczwał był trucizną zwaną cykutą, podawaną w starożytnej Grecji skazańcom, tą samą którą wypił skazany na śmierć Sokrates, według innej była to mieszanka zawierająca wyciąg z obu roślin. Szalej wykorzystywany był także w ciągu wieków w medycynie ludowej oraz jako trucizna.
Literatura
- Mann J., Zbrodnia, magia i medycyna, Toruń 1996.
- Marek Motyka, Jerzy T. Marcinkowski, Dlaczego zażywali środku psychoaktywne? Cz. I. Rola i znaczenie środków psychoaktywnych w kulturze: od Pradziejów do początków XX wieku, [:w] Probl Hig Epidemiol, nr. 95 (2), str. 223 – 233.
(aut. Izabela Ozga)
