Bieluń

LEKSYKON FANTASTYKI

fiction

[−] Bieluń (Bibliografia)

  Trylogia husycka

Moussu G., Dollar A.W.J. i in., Diseases of cattle, sheep, goats and swine, Nowy Jork 1905.

BIELUŃ — trująca roślina znana także z historii kultury.

Nazwa

Bieluń, po łacinie datura. Konkretny rodzaj bielunia, bieluń dziędzierzawa, po łacinie datura stramonium, zwany był także rośliną diabła, czy też zielem czarownic. Jeszcze inna z nazw bielunia to Jimsonweed. W Nowym Świecie znana z wierzeń jest datura inoxia. Odnajdziemy ją tam pod mianem toloache. U Azteków zwał się bieluń toloatzin bądź tolohuaihuitl.

Charakterystyka

Bieluń był używany jako środek halucynogenny, co wiązało go z rytami religijnymi. W kulturach Indiach Ameryki Południowej datura była świętą rośliną. Używano jej do wieszczych transów. Takie samo zastosowanie miał bieluń indiański, czyli datura inoxia. Do dziś znany jest w Meksyku jako toloache. Również dla Azteków datura była świętą rośliną zsyłającą wizje. W średniowieczu, wraz z lulkiem czarnym oraz belladonną, wchodził w skład maści czarownic.

Bieluń był także wykorzystywany w leczeniu ze względu na swoje właściwości odurzające. Te ostatnie skrupulatnie wykorzystywano także w mniej chwalebnych celach takich jak odurzanie ofiar. Dodawano go także do piwa po to by wzmocnić jego działanie. Z bielunia sporządzano w XIX wieku specjalne papierosy, które wykazywały także działanie lecznicze u osób cierpiących na problemy z drogami oddechowymi. Jednocześnie prowadziły jednak do uzależnienia.

Bieluń w fantastyce

Bieluń pojawia się w serialu The Originals.

Literatura

1. Mann J., Zbrodnia, magia i medycyna, Toruń 1996.
2. Macioti M. I., Mity i magie ziół, Kraków 2006.
3. Cunningham S., Cunningham’s Encyclopedia of magical herbs, 2000.