Zamek Graala
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
ZAMEK GRAALA – w legend arturiańskich miejsce przechowywania Graala i siedziba Króla Rybaka.
Nazwa
Nazwa zamku w którym przechowywano Graala, to Corbenic. Pojawia się po raz pierwszy w kontynuacji Manessiera. Jej znaczenie wywodzi się od łacińskiego corps benit, co oznacza błogosławione ciało.
Zamek Graala
Cykl wulgaty wskazuje budowniczego zamku Graala – jest nim Alfas, wywodzący się z rodu Józefa z Arymatei.
Zamek Graala już w Kontynuacji Gowena ma cechy charakterystyczne dla celtyckich zaświatów. Jest to miejsce położone poza czasem i przestrzenią. Trafić do niego można było bądź to przypadkiem, bądź ze względu na czystość serca, bądź na pochodzenie. W przypadku tego ostatniego decydowała przynależność do rodu Józefa z Arymatei.
Do otocznego fosą zamku wiódł most zwodzony. Ci, którzy trafili na zamek Graala uczestniczyli w uczcie podejmowani przez właściciela zamku, Króla Rybaka. To właśnie w czasie biesiady ukazywał im się Graal. W cyklu wulgaty pojawił się również wątek magicznego łoża. Miało ono należeć do króla Alfasa. Król ów miał zasnąć w zamku Graala, co równowało się ze świętokradztwem. W wyniku tego został raniony włócznią w udo a następnie zmarł. To właśnie na skutek tego wydarzenia w podobny sposób zraniony zostaje Gawain. Na szczęście rycerz zostaje uleczony przez Graala.
Przebudzenie po nocy spędzonej w zamku Graala było zazwyczaj tajemnicze. U Chrétiena de Troyes i w Parsifalu Wolframa von Eschenbacha następuje ona w pustym zamku. Z kolei w Kontynuacji Gowena tytułowy bohater budzi się raz na bagnach a raz niedaleko morza. Normalne przebudzenie w zamku Graala znaleźć można w kontynuacji Manessiera.
Do zamku Graala trafili Parsifal, Lancelot, Galahad, Gawain i Bors.
Literatura
- Hauf M., Drogi do świętego Graala, Wrocław 2004.
- Matthews J., i Matthews C., Mitologia Wysp Brytyjskich, Poznań 1997.
- Monaghan P., The Encyclopedia of Celtic Mythology and Folklore, Nowy Jork 2004.
- Sacha-Piekło M., Zaświaty i krainy mityczne, Kraków 1999.
- Encyclopedia Mythica, b.d., http://www.pantheon.org/.
(aut. Izabela Ozga)