Iryda

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
LEKSYKON FANTASTYKI
fiction


Iryda (motyw z zabytkowego wazonu) [Iris (tiré d’un vase antique)], [w:] Dargnet Y., Histoires des météores, 1870, str. 301.
IRYDA — w mitologii greckiej bogini tęczy, posłanniczka bogów.

Imię

Iryda, to po grecku iris, iridos, co oznacza tęczę.

Rodowód

Była córką Okeanosa i Elektry. Jej siostrami były Harpie. Jedna z tradycji przydaje Irydzie męża, Zefira a także syna, Erosa.

Miejsce

Jako posłanniczka bogów przemieszczała się między światami. Bywała w świecie bogów, ludzi, zmarłych.

Wygląd

Irydę wyobrażono sobie w uskrzydlonej, dziewczęcej postaci. Na sobie miała zwiewne szaty, które w blasku słońca przybierały barwę tęczy. W ręce dzierżyła laskę herolda. W złotym pucharze przyniosła na Olimp wodę ze Styksu. Łączono ją ze zjawiskiem tęczy.

Charakterystyka

Jako posłanniczka bogów podróżowała między światami, stąd utożsamiano ją z tęczą. Ze wszystkich bogów, którzy korzystali z usług Irydy, najczęściej pełniła ona rolę posłanniczki Zeusa i Hery. Ta ostatnia szczególnie sobie upodobała jej towarzystwo. Iryda była nie tylko służką bogini, ale także jej powiernicą. Na rozkaz Zeusa przyniosła w złotym pucharze wodę ze Styksu, na którą nieśmiertelni składali swoje przysięgi. Bogini ta nie ma własnych mitów, jako wysłanniczka bogów pojawiała się jednak przy najróżniejszych okazjach. To ona pojawiła się w czasie pościgu synów Boreasza, Kalaisa i Zetesa za Harpiami, każąc im oszczędzić te ostatnie.

Literatura

  • Graves R., Mity greckie, Kraków 2009.
  • Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
  • Kempiński A. M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
  • Schmidt J., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006.
  • Stankiewicz L., Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008.
  • Kerényi, K., Mitologia greków, Warszawa 2002.
  • Iryda, Online Etymology Dictionary [online], dostęp: 25 kwietnia 2015.
  • Iryda, Oxford Dictionaries [online], dostęp: 25 kwietnia 2015.

(aut. Izabela Ozga)

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony