Iryda
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
Imię
Iryda, to po grecku iris, iridos, co oznacza tęczę.
Rodowód
Była córką Okeanosa i Elektry. Jej siostrami były Harpie. Jedna z tradycji przydaje Irydzie męża, Zefira a także syna, Erosa.
Miejsce
Jako posłanniczka bogów przemieszczała się między światami. Bywała w świecie bogów, ludzi, zmarłych.
Wygląd
Irydę wyobrażono sobie w uskrzydlonej, dziewczęcej postaci. Na sobie miała zwiewne szaty, które w blasku słońca przybierały barwę tęczy. W ręce dzierżyła laskę herolda. W złotym pucharze przyniosła na Olimp wodę ze Styksu. Łączono ją ze zjawiskiem tęczy.
Charakterystyka
Jako posłanniczka bogów podróżowała między światami, stąd utożsamiano ją z tęczą. Ze wszystkich bogów, którzy korzystali z usług Irydy, najczęściej pełniła ona rolę posłanniczki Zeusa i Hery. Ta ostatnia szczególnie sobie upodobała jej towarzystwo. Iryda była nie tylko służką bogini, ale także jej powiernicą. Na rozkaz Zeusa przyniosła w złotym pucharze wodę ze Styksu, na którą nieśmiertelni składali swoje przysięgi. Bogini ta nie ma własnych mitów, jako wysłanniczka bogów pojawiała się jednak przy najróżniejszych okazjach. To ona pojawiła się w czasie pościgu synów Boreasza, Kalaisa i Zetesa za Harpiami, każąc im oszczędzić te ostatnie.
Literatura
- Graves R., Mity greckie, Kraków 2009.
- Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
- Kempiński A. M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
- Schmidt J., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006.
- Stankiewicz L., Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008.
- Kerényi, K., Mitologia greków, Warszawa 2002.
- Iryda, Online Etymology Dictionary [online], dostęp: 25 kwietnia 2015.
- Iryda, Oxford Dictionaries [online], dostęp: 25 kwietnia 2015.
(aut. Izabela Ozga)