Jodła
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
Nazwa
Jodła bierze swoje miano od indoeuropejskiego rdzenia - edh oznaczającego ostrość.Charakterystyka
W mitologii greckiej w jodłę obraca się nimfa Elate, którą próbował zgwałcić bożek Pan. Ten ostatni splata z jodłowych gałęzi wieniec, który odtąd noszony przez niego na głowie, staje się jego atrybutem. Z jodły sporządzony był koń trojański oraz drewniana krowa skonstruowana przez Dedala dla Pazyfae. Z kolei dla Rzymian jodła była drzewem wróżebnym. Czytano przyszłość z szumu jej gałęzi.
Dla Słowian jodła była drzewem noworocznym. Na święto Godów jej gałązki, obwieszone szczególnie jabłkami i orzechami, umieszczano w domach. Miały sprowadzać obfitość, a także odpędzać złe. Taka gałązka nazywała się podłaźnicą i poprzedzała obcy, niemiecki zwyczaj stawiania choinki.
W szamańskich wierzeniach azjatyckich jodła pojawia się w funkcji drzewa życia, axis mundi, osi świata.
Folklor europejski, szczególnie niemiecki, zna motyw narodzin dzieci z drzewa. W Szwardzwaldzie akuszerki wyciągały je właśnie z jodły.
Literatura
- Na początku było drzewo, Warszawa 2011.
- Ziółkowska M.Szczodry wieczór, szczodry dzień. Obrzędy, zwyczaje, zabawy, Warszawa 1989.
- Marecki J., Boże Narodzenie w tradycji ludowej, [w:] Znak, symbol a ritual v tradiciach a prejavoch l’udovej zboznosti, Presov, 2013, s. 5-32.
- Frazer J. G., Złota gałąź, Kraków 2012.