Ilja Warszawski

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Ilja Warszawski
Ilja warszawski.jpeg
Data i miejsce urodzenia 14 grudnia,1908
Kijów
Data i miejsce śmierci 4 lipca 1974
Narodowość Rosja
Strona domowa


Spis treści


Ilja Warszawski. Rosyjski autor sf.

Urodził się w Kijowie, 14 grudnia 1908 r. Ukończył wyższą szkołę morską, pracował jako mechanik i inżynier-konstuktor. Na niwie literackiej debiutował już w roku 1929 (tom "Wokrug swieta bez bilieta", czyli „Wokół świata bez biletu”, opowieści morskie napisane we współautorstwie z N. Sliepniewem i D. Warszawskim), potem jednak niczego nie publikował aż do początku lat sześćdziesiątych. Pierwsze opowiadanie fantastyczne, zatytułowane Роби („Robi”), ukazało się w roku 1962.

Warszawski fantastykę pisał stosunkowo niedługo, bo raptem przez nieco ponad dziesięć lat, przez ten czas zdążył jednak opublikować przeszło osiemdziesiąt opowiadań. Znaczną część z nich zebrano w wydanych za życia pisarza pięciu niewielkich tomach: Молекулярное кафе (1964), Человек, который видел антимир (1965), Солнце заходит в Дономаге (1966), Лавка сновидений (1970) oraz Тревожных симптомов нет (1972).

Spuścizna twórcza pisarza zadziwia różnorodnością, zarówno pod względem podejmowanych tematów, jak i stylistyki: opowiadania humorystyczne sąsiadują z pamfletami na tematy społeczne (cykl Солнце заходит в Дономаге, czyli „Słońce zachodzi w Donomagu”; rzecz popełniona na fali radzieckiej „odwilży”, zapoczątkowanej przez Chruszczowa), a pełne liryzmu miniatury – z nowelami o psychologicznym zacięciu (Решайся, пилот!, „Na atolu”).

Proza Warszawskiego wyróżniała się wśród twórczości mu współczesnych aforystycznością opisu i przepełnionym ironią spojrzeniem na opisywaną rzeczywistość. Każde niemal opowiadanie jawi się jako swoista logiczna konstrukcja, powołana do istnienia dla wykazania lub odrzucenia określonej hipotezy. Warszawski skąpił w wyborze środków wyrazu, był lakoniczny, unikał nadmiernych stylistycznych ozdobników. Na próżno szukać w jego prozie skomplikowanych bohaterów; powołane przezeń do istnienia postaci z reguły były czysto umowne i schematyczne. Nie wynikało to jednak, bynajmniej, z braku umiejętności literackich autora, lecz z właściwości jego twórczej maniery. Jego zasadniczym celem jako pisarza było przedstawienie interesującego pomysłu, a nie ludzkich charakterów.

Pisał Warszawski klasyczną fantastykę, opartą na naukowym, podbudowanym obszerną wiedzą, pomyśle. Przedmiotem satyry autora był w latach sześćdziesiątych kuriozalny w jego przekonaniu „cybernetyczny romantyzm”, przewidujący szybką budowę skomplikowanych robotów i wielokrotnie przewyższających ludzki intelekt mózgów elektronowych, które przejmą od nas wszelkie zadania, od tych najważniejszych i najbardziej skomplikowanych poczynając, na najprostszych i mało istotnych kończąc. Brał Warszawski na warsztat hipotezy z zakresu biochemii i cybernetyki („Czerwone paciorki”, „Kawiarnia Pod molekułą”), problemy związane z kontaktami ludzkości z przedstawicielami pozaziemskiego życia, czy też wyobrażenia o naturze przestrzeni i einsteinowskim paradoksie czasu („Podróż w nicość”, „Pułapka”, „Powrót”).

Ilia Warszawski zmarł po ciężkiej chorobie 4 lipca 1974 r.

Bibliografia

Automaty i ludzie

W kosmosie

W Donomagu

Wieczne problemy

Ewangelia według Ilji

Na pograniczu fantastyki

  • Wietieran, 1970 (opowiadanie)
  • Czas w efirie, 1971 (opowiadanie)
  • Albom, 1991 (opowiadanie)
  • Biednyj Strigajło, 1991 (opowiadanie)

Zwyczajna fantastyka

Sekrety gatunku

  • Siekriety żanra, 1963 (opowiadanie)
  • Nowoje o Szerłokie Hołmsie, inny tytuł: Nowoje o Hołmsie, 1963 (opowiadanie) - Coś nowego o Sherlocku Holmesie Ostatni wieloryb
  • Pantieon biessmiertija, 1964 (opowiadanie)
  • Zmieinyj płod, 1964 (opowiadanie)
  • Dżambli, 1964 (opowiadanie)

Fantastyka we własnym sosie

  • Mistier Harem w tartararach, 1964 (opowiadanie)
  • Liekcii po parapsichołogii, inny tytuł: Liekcija po parapsichołogii, 1964 (opowiadanie)
  • Proisszestwije na Czajn-Rod, 1964 (opowiadanie)
  • Biotranguliacija Liekoczki Raspliujewa, 1966 (opowiadanie)
  • Igra, 1966 (opowiadanie)
  • Wystrieł, 1966, (opowiadanie) - Wystrzał Kraina fantazji t. II

Fantastyczne kryminały

  • Nowoje o Szerłokie Hołmsie, inny tytuł: Nowoje o Hołmsie, 1963 (opowiadanie) - Coś nowego o Sherlocku Holmesie Ostatni wieloryb
  • Gomunkułus, 1965, (opowiadanie) Homunkulus Literatura Radziecka 01/1982
  • Ograblienije proizojdiet w połnocz', 1967, (opowiadanie) Napad odbędzie się o północy Literatura Radziecka 05/1968, Bion, Donomag i inne opowieści
  • Powiest' biez gieroja, 1969 (opowiadanie) - Opowieść bez bohatera Ostatni wieloryb
  • Fantastika wtorgajetsia w dietiektiw, ili Posliednieje dieło komissara Diebre, 1972 (mikropowieść) - Fantastyka wkracza w kryminał, czyli ostatnia sprawa komisarza Debreta Ostatni wieloryb
  • Inspiektor otdieła polieznych iskopajemych, 1974 (mikropowieść)

Opowiadania

Zbiory opowiadań

  • Moliekuliarnoje kafie, 1964
  • Czełowiek, kotoryj widieł antimir, 1965
  • Sołnce zachodit w Donomagie, 1966
  • Ławka snowidienij, 1970
  • Triewożnych simptomow niet, 1972
  • Triewożnych simptomow niet, 2002
  • Ostatni wieloryb 2015 (oryginalny polski zbiór)

Linki zewnętrzne

Biografia i polska bibliografia Warszawskiego

Nieoficjalna strona Warszawskiego


Źródło „https://www.encyklopediafantastyki.pl/index.php?title=Ilja_Warszawski&oldid=124055”
Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony