Dziedzictwo robota. Współczesna czeska fantastyka naukowa
| Dziedzictwo robota. Współczesna czeska fantastyka naukowa | |
| |
| Język oryginału | polski |
| Forma | książka krytycznoliteracka |
| Pierwsze wydanie oryginału | 2001 |
| Pierwsze wydanie polskie | 2001 |
| Wydawca | Wydawnictwo:Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego |
| Seria wydawnicza | Rozprawy i Studia T. (CDLXXIV) 400 |
| ISBN 83-7241-185-9 | |
Opis
Praca obejmuje trzy generacje pisarzy (podział - O. Neff). Pierwsza to generacja Josefa Nesvadby (urodzonego w 1929 r.), a wraz z nim autorzy tacy jak Ludmila Freiová (ur. w 1926 r.), Václav Kajdoš (1922-1990) czy Jana Moravcová (ur. w 1937 r.), pokolenie w latach osiemdziesiątych coraz mniej produktywne. Drugą generację tworzą autorzy debiutujący na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych: Jaroslav Veis (ur. w 1946 r.), Eduard Martin (ur. w 1951 r.), Ondřej Neff (ur. w 1945 r.), Lubomir Macháček (ur. w 1947 r.), Ladislav Szalai (ur. w 1951 r.), Zdeněk Volný (ur. w 1946 r.), Zdeněk Rosenbaum (ur. w 1945 r.) i inni. Trzecia generacja to głównie "dzieci" konkursu Karela Čapka, którzy na scenę czeskiej fantastyki naukowej wkroczyli w połowie lat osiemdziesiątych. Należą do nich przede wszystkim: František Novotný (ur. w 1944 r.), Ivan Kmínek (ur. w 1953 r.), Josef Pecinovský (ur. w 1946 r.), Eva Hauserová (ur. w 1954 r.), Jan Hlavička (ur. w 1951 r.), Pavel Kosatík (ur. w 1962 r.), Jiří Olšanský (ur. w 1950 r.). Głównym obiektem zainteresowań niniejszej pracy jest twórczość autorów generacji drugiej i trzeciej. Z powstałych w tym czasie blisko siedmiuset utworów wybrałam około stu jako reprezentatywnych dla fantastyki naukowej danego okresu, na podstawie których można odnaleźć znaki wspólne dla zjawiska, jakim jest czeska fantastyka naukowa lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych.
