Obcy - decydujące starcie

Obcy - decydujące starcie (1986) James Cameron Aliens
Scenariusz:	James Cameron
Muzyka:	James Horner
Zdjęcia:	Adrian Biddle
Występują:	Sigourney Weaver
	Michael Biehn
	Lance Henriksen
	Bill Paxton
	Carrie Henn
Produkcja:	USA
	Anglia
Typ	film
Gatunek	science fiction
Czas	154 min.
Cykl: Obcy (film)
poprzednia Obcy - ósmy pasażer "Nostromo"	następna Obcy 3 (film)

Obcy – decydujące starcie (tytuł oryg. Aliens) – film fantastycznonaukowy z 1986 roku, druga część serii filmów o Obcym, wyreżyserowana przez Jamesa Camerona. Laureat dwóch Oscarów za efekty specjalne i montaż dźwięku.

Fabuła

Po pięćdziesięciu siedmiu latach dryfowania w przestrzeni kosmicznej, kapsuła ratunkowa Narcissus z oficerem Ellen Ripley zostaje przechwycona przez statek kosmiczny, a następnie dostarczona do stacji orbitalnej Gateway, należącej do Korporacji Weyland-Yutani. Podczas przesłuchania w sprawie zniszczenia statku i ładunku, nikt nie wierzy w opowieść o tym, co kobieta przeżyła na holowniku Nostromo. Okazuje się, że księżyc, na którym znaleziono obcą formę życia, jest w tej chwili zamieszkany przez kilkadziesiąt rodzin kolonizatorów, którzy swoją osadę nazywają Hadley Hope. Jednak gdy z księżycem urywa się komunikacja, słowa Ripley nabierają głębszego sensu, a na księżyc LV-426 wraz z Ripley i przedstawicielem Korporacji Carterem Burke'em wyrusza z misją ratunkową dobrze uzbrojony oddział Kolonijnej Piechoty Morskiej, dowodzony przez porucznika Gormana.

Podążając korytarzami w opuszczonych kompleksach bazy kolonistów, grupa komandosów odnajduje dziewczynkę o imieniu Newt, która szybko zaprzyjaźnia się z Ripley. W laboratorium znajdują również dwa facehuggery, utrzymywane przy życiu, umieszczone w pojemnikach zastojowych. Po poszukiwaniach pozostałych żyjących kolonizatorów Marines odkrywają, że wszystkie rodziny znajdują się w jednym kompleksie. Porucznik Gorman wysyła tam wszystkich Marines dowodzonych przez sierżanta Apone. W podziemiach kompleksu okazuje się, że żołnierze nie mogą używać amunicji do karabinów pulsacyjnych i elpeemów (logiczny pistolet maszynowy), gdyż grozi to uszkodzeniem chłodzenia reaktora i w rezultacie wybuchem termojądrowym. Na miejscu znajdują ciała wszystkich kolonistów zawinięte w kokony Obcych, którzy po chwili wydostają się z zakamarków i wybijają prawie cały oddział. Ci, którym udaje się przeżyć, wraz z Ripley powracają do wozu pancernego. Najwyższy stopniem ocalały żołnierz – kapral Hicks, za namową Ripley decyduje się na zniszczenie całego kompleksu przez zbombardowanie go z orbity pociskiem nuklearnym. Niestety, prom zrzutowy mający zabrać ich z księżyca na Sulaco rozbija się (Spunkmayer i Ferro pilotujący prom giną z rąk Obcego), przez co grupa musi powrócić do kompleksu.

Ripley i żołnierze barykadują się w jednej z jego części i obmyślają skuteczny plan ujścia z życiem. Do ochrony wykorzystują m.in. cztery automatyczne roboty obronne (występują jedynie w wersji reżyserskiej filmu). Gdy Burke słyszy, że Ripley chce zniszczyć cały kompleks i wszystkich Obcych, nie pozostawiając nawet próbek, które ten zamierza wziąć ze sobą, uwalnia z pojemników zastojowych do pokoju gdzie śpią Newt i Ripley, dwa twarzołapy, aby kobiety nie opowiedziały o chęci nielegalnego zabrania próbek Obcego pozostałym członkom oddziału. W ostatniej chwili Marines ratują Ripley i Newt przed twarzołapami i dowiadują się o spisku Burke'a. Tymczasem android Bishop przekazuje wszystkim, że strzelanina uszkodziła system chłodzący w jednym z reaktorów atmosferycznych, pod którym żołnierze znaleźli kolonistów, co spowoduje wybuch termonuklearny i zniszczenie całego kompleksu. Bishop sprowadza zdalnie rezerwowy wahadłowiec z USS Sulaco na teren kompleksu. Obcy przedostają się jednak do zablokowanych przez marines przejść i zabijają kilku z nich, w tym Hudsona. Burke wykorzystuje zamieszanie i próbuje ratować się na własną rękę uciekając do innego pomieszczenia. Po zablokowaniu drzwi zostaje zaatakowany przez Obcego. Vasquez z powodu braku amunicji zmuszona jest porzucić swój karabin i odeprzeć atak trzech Obcych pistoletem. W bliskim kontakcie z krwią jednego ze stworzeń odnosi poważne rany. Gorman honorowo wraca by ją ratować. Niestety obydwoje zostają okrążeni i decydują wysadzić się w powietrze granatem wstrząsowym. Newt wyprowadza ocalałych (Hicksa i Ripley) z jednego kompleksu do drugiego, lecz sama wpada do pomieszczenia chłodzącego w wyniku wstrząsu po detonacji. Hicks wraz z Ripley próbują uwolnić dziewczynkę, lecz zostaje ona porwana przez Obcego do głównego gniazda. Nie wierząc w śmierć Newt, zrozpaczona Ripley zostawia rannego Hicksa pod opieką Bishopa i podąża sygnałem jej nadajnika. Odnajduje Newt oraz Burke'a, który ma już w sobie zarodek Obcego. Ripley zostawia mu granat. W drodze powrotnej do wahadłowca Ripley i Newt trafiają na ogromne skupisko jaj i wysiadującą je Królową Obcych. Bohaterka niszczy wszystkie jaja i zabija dwóch Obcych-strażników broniących królowej. Następnie razem z Newt wydostają się windą na powierzchnię i odlatują wahadłowcem na statek-matkę (USS Sulaco). W tym samym momencie ogromny wybuch nuklearny niszczy wszystkich Obcych i budynki będące na LV-426.

Na statku-matce, jedyni ocaleni – Ripley, Newt, Hicks i Bishop – przygotowują się do powrotu na Ziemię. Podczas gdy Hicks jest nieprzytomny i oczekuje na umieszczenie go w komorze kriogenicznej, z wahadłowca niespodziewanie wychodzi Królowa, która pozostawała w ukryciu od startu z Acherona (LV-426), i rozrywa na pół Bishopa. Przerażona Newt chowa się pod podłogę hangaru, Ripley zaś wsiada do ładowarki (futurystyczna wersja wózka widłowego) i walczy z królową, którą w końcu wyrzuca w przestrzeń kosmiczną. Po zwycięskiej walce, Ripley wraz z Newt, Hicksem i pozostałością Bishopa poddają się hibernacji i lecą, jak sądzą, prosto na Ziemię.