Nereus

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
LEKSYKON FANTASTYKI
fiction

NEREUS — w mitologii greckiej bóstwo morskie.

Rodowód

Nereus to stare bóstwo o przedolimpijskim rodowodzie. Jego matką była Gaja, a ojcem Pontos. Jego rodzeństwem byli więc Taumas, Forkys, Keto oraz Eurybia. Żoną Nereusa była okeanida Doris. Z tą ostatnią doczekał się Nereus potomstwa w postaci pięćdziesięciu nimf zwanych nereidami.

Imię

Nereusa zwano Starcem Morskim.

Miejsce

Jego siedzibą była grota na Morzu Egejskim. Herakles znajduje go śpiącego w okolicy rzeki Pad.

Wygląd

Nereusa wyobrażano sobie, zgodnie z mianem jakie mu nadawano, jako brodatego starca otoczonego przez fale morskie i ukazującego się pośród nich. Nereus posiadał zdolność do zmiany postaci. Mógł obrócić się z zwierzę, roślinę bądź przybrać postać żywiołu.

Charakterystyka

Nereus był bóstwem spokojnym, cechowała go mądrość i sprawiedliwość. Posiadał zdolności wieszcze i niekiedy ukazywał się śmiertelnikom, by przepowiadać im przyszłość. Nereusa odnalazł, dzięki pomocy nimf rzecznych z Padu, Herakles i, pogrążonego we śnie w okolicy Padu, skrępował, by wymusić na nim udzielenie odpowiedzi na pytania. Morski Starzec został obezwładniony, mimo tego iż kilkakrotnie zmieniał swoją postać, by uniknąć odpowiedzi. W końcu jednak był zmuszony wskazać herosowi drogę do ogrodu Hesperyd.

Literatura

  • Graves R., Mity greckie, Kraków 2009.
  • Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
  • Kempiński A. M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
  • Schmidt J., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006.
  • Stankiewicz L., Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008.
  • Kerényi, K., Mitologia greków, Warszawa 2002.
  • Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 1997.
  • Pietrzykowski M., Mitologia starożytnej Grecji, Warszawa 1983.

(aut. Izabela Ozga)

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony