Narcyz
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
NARCYZ — w mitologii greckiej piękny młodzieniec, zakochany we własnym odbiciu.
Rodowód
Według Metamorfoz Owidiusza miał być synem nimfy Liriope i rzeki Kefisos.
Miejsce
Według jednej z wersji pochodził z miejscowości Tespie.
Charakterystyka
Przy narodzinach młodzieńca wieszczek Terezjasz przepowiedział, że Narcyz dożyje starości tylko wtedy, kiedy nie będzie patrzył na swoje odbicie.
Narcyz pozostawał nieczuły na okazywane mu względy. Według jednej z wersji odrzucał zaloty nimf i kobiet. Przyczynił się do cierpienia nimfy Echo, która z tęsknoty za nim zamieniła się w końcu w samo echo. Wzgardzone dziewczęta poprosiły boginię Nemezis o zemstę. Według innej z wersji, tej która jako jego rodzinną miejscowość wskazuje Tespie, młodzieńcowi, które zapałał do niego uczuciem Amejniasowi, przysłał miecz. Ów zabił się nim na progu domu Narcyza, wzywając tym samym do zemsty.
Obie wersje prowadzą więc do zemsty i nakazują Narcyzowi zakochać się we własnym odbiciu, a tym samym wypełnienia się przepowiedni Terezjasza. Według jednej z wersji Narcyz przyglądał się sobie tak długo, w odbiciu pewnego jeziora, że w końcu umarł a bogowie po śmierci przemienili go w kwiat zwany, od jego imienia, narcyzem. Inna nakazuje mu popełnić samobójstwo z powodu niemożliwej do spełnienia miłości do samego siebie. Jeszcze inna z wersji podaje, że Narcyz miał bliźniaczo do niego podobną siostrę. Po jej śmierci z żalu zapatrzył się we własne odbicie, widząc w nim własną siostrę. I tutaj po śmierci zamienił się w kwiat.
Literatura
- Graves R., Mity greckie, Kraków 2009.
- Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
- Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 1997.
- Schmidt J., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006.
- Stankiewicz L., Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008.
(aut. Izabela Ozga)
