Charybda
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
CHARYBDA — w mitologii greckiej potwór morski, znany także jako Charybdis.
Nazwa
W języku określenie znajdować się między Skyllą a Charybdą oznacza sytuację bez wyjścia.
Rodowód
Charybda była córką Posejdona, boga morza, oraz ziemi, czyli Gai.
Wygląd
Jako uosobienie wirów morskich, jawiła się właśnie pod tą postacią.
Miejsce
Czaiła się przy cieśninie messyńskiej na granicy Italii i Sycylii. Na przeciwko Charybdy czaiła się, równie groźna i potworna, Skylla.
Charakterystyka
Charybda, jeszcze nim przemieniona została w potwora, była człowiekiem i już wtedy słynęła ze swojej żarłoczności. Jej ofiarą miało paść stado bydła, należące do Geryona i prowadzone przez Heraklesa. Za karę została strącona gromem przez ojca bogów, Zeusa, do morza i tam, przemieniona w potwora, trzy razy dziennie wciągała w siebie wodę, po czym na powrót ją wypluwała a wraz z nią wszystko, co żyło w morzu. Nie umknęły Charybdzie także przepływające statki, choć niektórym udało się przemknąć. Tak było z Odyseuszem, który wymknął się Charybdzie, przemykając między nią a drugim, czającym się na przeciwko potworem, wspomnianą Skyllą, co stało się przysłowiowe. Potwór dopadł go jednak w drodze powrotnej. Odyseusz zdołał uratować życie, chwytając się gałęzi figowca, rosnącego na wystającej z morza skale. A kiedy Charybda zwróciła resztki okrętu — kawałek strzaskanego masztu — Odyseusz uchwycił się go i morze poniosło go z daleka od potwora.
Literatura
- Graves R., Mity greckie, Kraków 2009.
- Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
- Kempiński A. M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
- Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 1997.
- Schmidt J., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006.
- Stankiewicz L., Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008.
(aut. Izabela Ozga)
