Gram
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Leksykon | {{Leksykon | ||
|typ=fiction | |typ=fiction | ||
− | }}__BEZSPISU__<categorytree mode=all style="float:right; clear:right; margin-left:1ex; border:1px solid gray; padding:0.7ex; background-color:white">Gram</categorytree>'''GRAM''' – w mitologii nordyckiej i ''Sadze o Wölsungach'' miecz Sigmunda a następnie jego syna, [[Sigurd | Sigurda]], jego odpowiednikiem w ''Pieśni o Nibelungach'' jest [[Balmung]]. | + | }}__BEZSPISU__<categorytree mode=all style="float:right; clear:right; margin-left:1ex; border:1px solid gray; padding:0.7ex; background-color:white">Gram (Bibliografia)</categorytree>'''GRAM''' – w mitologii nordyckiej i ''Sadze o Wölsungach'' miecz Sigmunda a następnie jego syna, [[Sigurd | Sigurda]], jego odpowiednikiem w ''Pieśni o Nibelungach'' jest [[Balmung]]. |
==Właściciel== | ==Właściciel== |
Aktualna wersja na dzień 23:07, 16 lut 2014
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
GRAM – w mitologii nordyckiej i Sadze o Wölsungach miecz Sigmunda a następnie jego syna, Sigurda, jego odpowiednikiem w Pieśni o Nibelungach jest Balmung.
Właściciel
Gram należał najpierw do Sigmunda z rodu Wölsungów a następnie do jego syna, Sigurda.
Historia
Gram został wbity przez Odyna w pień Barnstokka podczas uczty weselnej córki Wölsnuga, o imieniu Signy, z królem Götalandu Siggeirem i miał stać się własnością tego, kto zdoła go wyciągnąć. Zwycięstwo Sigmunda z rodu Wölsnugów spowodowało pretensje króla Götalandu, który chciał ostrza dla siebie. Sigmund odmówił. Z zemsty jaką zgotował z tego powodu Wölsungom król Götalandu ocalał tylko Sigmund. Miecz stracił w swojej ostatniej bitwie z woli samego Odyna, który pojawił się na polu bitwy i roztrzaskał miecz Gram na kawałki.
Miecz, który został złamany był przechowywany przez Regina, który następnie oddał go Sigurdowi, synowi Sigmunda, którego wychowywał. Jednocześnie wyjawił Sigurdowi kto uprzednio był jego posiadaczem. W ten sposób Gram stał się mieczem Sigurda. Sigurd zabił nim smoka Fafnira i przed śmiercią swojego zabójcę.
Literatura
- Słupecki, L. P.,Wojownicy i wilkołaki, Warszawa 2011.
- Kempiński A.M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
- Kempiński A., Ilustrowany leksykon mitologii Wikingów, 2003.
- Saga o Völsungach, Sandomierz 2009.
- Edda Poetycka, Wrocław 1986.
(aut. Izabela Ozga)