Andwari
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Leksykon | {{Leksykon | ||
|typ=fiction | |typ=fiction | ||
| − | }}__BEZSPISU__<categorytree mode=all style="float:right; clear:right; margin-left:1ex; border:1px solid gray; padding:0.7ex; background-color:white">Andwari</categorytree>'''ANDWARI''' – w mitologii nordyckiej i ''Sadze o Wölsungach'' [[karzeł]], właściciel skarbu w tym pierścienia [[Andwaranaut | Andwaranaut]], w germańskiej ''Pieśni o Nibelungach'' odpowiednikiem Andwariego jest [[karzeł]] [[Albrich]]. | + | }}__BEZSPISU__<categorytree mode=all style="float:right; clear:right; margin-left:1ex; border:1px solid gray; padding:0.7ex; background-color:white">Andwari (Bibliografia)</categorytree>'''ANDWARI''' – w mitologii nordyckiej i ''Sadze o Wölsungach'' [[karzeł]], właściciel skarbu w tym pierścienia [[Andwaranaut | Andwaranaut]], w germańskiej ''Pieśni o Nibelungach'' odpowiednikiem Andwariego jest [[karzeł]] [[Albrich]]. |
==Imię== | ==Imię== | ||
Aktualna wersja na dzień 13:52, 16 lut 2014
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
ANDWARI – w mitologii nordyckiej i Sadze o Wölsungach karzeł, właściciel skarbu w tym pierścienia Andwaranaut, w germańskiej Pieśni o Nibelungach odpowiednikiem Andwariego jest karzeł Albrich.
Imię
Imię karła, Andwari, oznacza ostrożnego.
Rodowód
Andwari był synem karła Oinna.
Miejsce
Andwari zamieszkiwał w wodospadzie Andwarafors.
Atrybuty
Andwari był właścicielem skarbu, którego strzegł. Częścią tego skarbu był pierścień Andwaranaut.
Charakterystyka
Andwari miał zdolność przemiany w zwierzę, pływał w wodospadzie Andwaraforsu pod postacią szczupaka.
Andwari a pierścień Andwaranaut
Loki, wysłany przez bogów dla zdobycia koniecznego dla okupu złota, podstępem złowił Andwariego w sieć, pożyczoną od bogini Ran, i wymusił na nim oddanie skarbu. Ów oddał mu wszystko za wyjątkiem pierścienia Andwaranaut. Kiedy Loki zażądał i jego Andwari przeklął pierścień Andwaranaut. Otóż odtąd każdego jego posiadacza miała czekać zguba.
Literatura
- Słupecki L. P., Mitologia skandynawska w epoce Wikingów, Kraków 2003.
- Kempiński A.M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
- Kempiński A., Ilustrowany leksykon mitologii Wikingów, 2003.
- Turowska-Rawicz M., i Sypek R., Mitologie świata. Ludy skandynawskie, Warszawa 2007.
- Edda Poetycka, Wrocław 1986.
- Sturluson S., Edda Prozaiczna, Sandomierz 2007.
(aut. Izabela Ozga)
