Wit Szostak
J.piszczek (dyskusja | edycje) (→Inna twórczość) |
|||
Linia 90: | Linia 90: | ||
==Źródło== | ==Źródło== | ||
*[http://pl.wikipedia.org/wiki/Wit_Szostak]wikipedia | *[http://pl.wikipedia.org/wiki/Wit_Szostak]wikipedia | ||
+ | |||
+ | ==Cytaty== | ||
+ | |||
+ | * "Ten ciągły lęk przed rozstrzygnięciem, przed działaniem, przed życiem sprawia, że żyjąc, udaję życie, żyję obok siebie, wyobrażając sobie tylko, jak to kiedyś, w przyszłości, będę żył życiem prawdziwym, będę opowiadał zgrabnie skrojone historie, będę znajdował właściwe słowa i tonacje. I tak od lat śledzę siebie samego z ubocza, z ukrycia, widząc, że ten prawdziwy ja, ja, którym chciałbym być, jest zawsze o kilka kroków przede mną. Widzę go znikającego za kolejnym zakrętem, kiedy sam dopadam tego zakrętu, spostrzegam go zanurzającego się w czeluść jakiejś bramy, potem zamykającego za sobą drzwi. A ja stoję z zadyszką na schodach, zmęczony pogonią, z zadyszką od tego ciągłego pośpiechu, stoję tak, oddychając ciężko i znów zostaję w tyle, z zadyszką. Ja nie jestem, mnie nie ma, ja dopiero będę". | ||
+ | |||
+ | Wit Szostak "Chochoły" | ||
+ | |||
+ | * "Niewdzięczny jest czart zazdrości. Żadnego pożytku z niego nie ma. Inne to przynajmniej coś człekowi dadzą, taka rozpusta, na ten przykład. W sumie dobrze nie za bardzo, ale co człowiek użyje, to jego. Albo obżarstwo. Albo nawet nuda, bo zanim się pogrążysz, to choć wypoczniesz zdrowo. Ale zazdrość? Niszczy cię od środka i tylko szkodę niesie. Wyżera cię dniami i nocami, odpędza wszelkie inne myśli. Paskudna sprawa". | ||
+ | |||
+ | Wit Szostak "Poszarpane granie" | ||
+ | |||
+ | * "I hołd by mu oddali, ale przegrzebki jedli". | ||
+ | |||
+ | Wit Szostak "Sto dni bez słońca" |
Wersja z 17:23, 24 kwi 2021
Wit Szostak | |
Data i miejsce urodzenia | 1976 |
Narodowość | Polska |
Wit Szostak - pseudonim polskiego pisarza fantastyki. Z wykształcenia doktor filozofii, absolwent Papieskiej Akademii Teologicznej. Mieszka w Krakowie. Członek Towarzystwa Tischnerowskiego i miłośnik twórczości Tolkiena. Jest znawcą muzyki ludowej, od kilku lat zapisuje nuty ostatnich skrzypkow ludowych, gra na skrzypcach, gęślach i dudach.
Jako autor fantastyki debiutował w roku 1999 opowiadaniem "Kłopoty z błaznem" zamieszczonym w "Nowej Fantastyce". Dotychczas ukazały się jego książki z cyklu o Smoczogórach, w tym powieści Wichry Smoczogór (2003) i dziejące się kilka wieków wcześniej Poszarpane granie, zbiór opowiadań Ględźby Ropucha, oraz Oberki do końca świata. Jego utwory inspirowane są często kulturą polskich gór.
Kilkakrotnie był nominowany do Nagrody im. Janusza A. Zajdla. Wichry Smoczogór dodatkowo wyróżnione zostały nagrodą Śląkfy. W roku 2008 otrzymał Nagrodę im. Janusza A. Zajdla za opowiadanie "Miasto grobów. Uwertura" opublikowane w antologii Księga strachu 2. Za powieść Chochoły otrzymał Nagrodę Literacką im. Jerzego Żuławskiego.
Jak sam mówi, używa pseudonimu nie po to, by się ukrywać, lecz aby zasygnalizować, że rozgranicza różne dziedziny swoich zainteresowań, jako że pod swoim prawdziwym nazwiskiem publikuje teksty dotyczące filozofii.
Spis treści |
Smoczogóry
cykl Smoczogóry
- Wichry Smoczogór 2003
- Poszarpane granie 2004
Chochoł
cykl Chochoł
- Chochoły 2010 Nagroda im. Janusza A. Zajdla 2011 (fragment)
- Dumanowski 2011 Nagroda im. Janusza A. Zajdla 2012 (fragment)
- Fuga 2012
Powieści
- Oberki do końca świata 2007 Nagroda im. Janusza A. Zajdla 2008 (fragment)
- Sto dni bez słońca 2014
- Wróżenie z wnętrzności 2015
Zbiory opowiadań
- Ględźby Ropucha 2005
- Zagroda zębów 2016
Opowiadania
- Kłopoty z błaznem 1999 Nowa Fantastyka 09 (204) 1999, Ględźby Ropucha
- Pierwsza taka drużyna 2000 Nowa Fantastyka 02 (209) 2000, Ględźby Ropucha
- Sny guślarza 2000 Nowa Fantastyka 12 (219) 2000, Ględźby Ropucha
- Bęben z koźlej skóry 2004 Science Fiction 09 (42) 2004
- Chata w górach 2004 Ubik 03 (7) 2004, Ględźby Ropucha
- Cztery opowieści górskie 2005 Ględźby Ropucha
- Gospoda na rozstajach 2005 Ględźby Ropucha
- Księga 2005 Ględźby Ropucha
- Ostatnia Ględźba Ropucha 2005 Ględźby Ropucha
- Pielgrzymi 2005 Ględźby Ropucha
- Salamandra zagubiona na południowym bazarze 2005 Ględźby Ropucha
- Świat Sverrira 2005 Ględźby Ropucha
- Troski Wikłacza 2005 Ględźby Ropucha
- Trzy wiosny 2005 Nowa Fantastyka 02 (269) 2005, Ględźby Ropucha
- Wieszczba 2005 Ględźby Ropucha
- Zima w Viperze 2005 Ględźby Ropucha
- Raport z nawiedzonego miasta 2006 Księga smoków, Nagroda im. Janusza A. Zajdla 2007
- Miasto grobów. Uwertura 2007 Księga strachu 2, Nagroda im. Janusza A. Zajdla 2008
- Podworzec 2008 Nowa Fantastyka 02 (305) 2008, Nagroda im. Janusza A. Zajdla 2009
- Labirynty 2010 Smok urojony
- Sowiooki 2016 Zagroda zębów
- Telemachia 2016 Zagroda zębów
- U Feaków 2016 Zagroda zębów
- Wyruszył spod Troi 2016 Zagroda zębów
- Itaka 2016 Zagroda zębów
- Haczyki 2016 Zagroda zębów
- Śmierci 2016 Zagroda zębów
Inna twórczość
- Poniewczasie 2019
- Cudze słowa 2020
Źródło
- [1]wikipedia
Cytaty
- "Ten ciągły lęk przed rozstrzygnięciem, przed działaniem, przed życiem sprawia, że żyjąc, udaję życie, żyję obok siebie, wyobrażając sobie tylko, jak to kiedyś, w przyszłości, będę żył życiem prawdziwym, będę opowiadał zgrabnie skrojone historie, będę znajdował właściwe słowa i tonacje. I tak od lat śledzę siebie samego z ubocza, z ukrycia, widząc, że ten prawdziwy ja, ja, którym chciałbym być, jest zawsze o kilka kroków przede mną. Widzę go znikającego za kolejnym zakrętem, kiedy sam dopadam tego zakrętu, spostrzegam go zanurzającego się w czeluść jakiejś bramy, potem zamykającego za sobą drzwi. A ja stoję z zadyszką na schodach, zmęczony pogonią, z zadyszką od tego ciągłego pośpiechu, stoję tak, oddychając ciężko i znów zostaję w tyle, z zadyszką. Ja nie jestem, mnie nie ma, ja dopiero będę".
Wit Szostak "Chochoły"
- "Niewdzięczny jest czart zazdrości. Żadnego pożytku z niego nie ma. Inne to przynajmniej coś człekowi dadzą, taka rozpusta, na ten przykład. W sumie dobrze nie za bardzo, ale co człowiek użyje, to jego. Albo obżarstwo. Albo nawet nuda, bo zanim się pogrążysz, to choć wypoczniesz zdrowo. Ale zazdrość? Niszczy cię od środka i tylko szkodę niesie. Wyżera cię dniami i nocami, odpędza wszelkie inne myśli. Paskudna sprawa".
Wit Szostak "Poszarpane granie"
- "I hołd by mu oddali, ale przegrzebki jedli".
Wit Szostak "Sto dni bez słońca"