Wiktor Żwikiewicz

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Wiktor Żwikiewicz
Wiktor zwikiewicz2.jpeg
Data i miejsce urodzenia 19 marca,1950
Bydgoszcz
Narodowość Polska
Wiktor Żwikiewicz z Maciejem Parowskim
Wiktor zwikiewicz.jpeg

Wiktor Żwikiewicz (ur. 19 marca 1950 w Bydgoszczy) - polski pisarz science fiction.

Ukończył Technikum Geodezyjne, od 1971 do 1975 pracował w Bydgoskim Przedsiębiorstwie Geodezyjno-Kartograficznym. Od 1975 do 1979 działał w studenckim teatrze „Próba” jako scenarzysta, reżyser oraz aktor. Później pracował jako plastyk w bydgoskim Kombinacie Budowlanym „Wschód” oraz jako specjalista od reklamy w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. W 1979 założył Bydgoski Klub Miłośników Fantastyki „Maskon”.

Debiutował w 1971 opublikowanym na łamach „Młodego Technika” opowiadaniem "Zerwane ogniwo". Jego utwory ukazały się w takich czasopismach jak „Nurt”, „Problemy”, „Przegląd Techniczny” oraz w almanachach: Kroki w nieznane, Wołanie na Mlecznej Drodze, Stało się jutro, Wehikuł wyobraźni i Gość z głębin. Jest autorem ilustracji i okładek do swoich książek. Od stycznia do grudnia 2007 roku na łamach miesięcznika „Science Fiction, Fantasy i Horror” ukazywał się wywiad - rzeka z Wiktorem Żwikiewiczem („Żwikipedia”), który prowadził Marek Żelkowski.

Wydał zbiory opowiadań (Podpalacze nieba, NK, W. 1976; Happening w oliwnym gaju, NK, W. 1977; Sindbad na RQM-57, NK, W. 1978), oraz powieści: Druga jesień (Wyd. Pozn., Poz. 1982); Imago (KAW, W. 1985); Ballada o przekleństwie (NK, W. 1986); Delirium w Tharsys (Pomorze, Byd. 1987).

Utwory Wiktora Źwikiewicza są rodzajem eksperymentu myślowego, dotyczą pytań ontologicznych, zachowania człowieka w ekstremalnych sytuacjach i środowiskach. Ich przesłanie bywa wieloznaczne i nie do końca rozszyfrowane - nawet w klasycznej odmianie SF (kontakt z kosmitami, zagłada Ziemi, eksploracja dalekich planet) interesuje Źwikiewicza nie tyle mechanizm poznawania Nieznanego, co przeżycia człowieka uwikłanego w niejasne często przerastające jego wyobraźnię wydarzenia. Autor Drugiej jesieni nie rezygnuje przy tym z aluzyjności swoich tekstów, sięgając do zasobu środków eksploatowanych przez fantastykę socjologiczną i polityczną.

Najbardziej charakterystyczną cechą pisarstwa Źwikiewicza jest jednak sposób obserwacji świata podświadomych zapisów wyobraźniowych, stwarzanie nastrojowych, bliżej nie określonych wizji literackich. W tej prozie liczy się zwłaszcza sposób przekazywania treści (co jest wyjątkiem w formalnie skonwencjonalizowanej SF); malarskie, plastyczne ujęcie tematu i prowokowanie czytelnika poprzez konieczność samodzielnej pracy nad tekstem (utrudnienia narracyjne, wprowadzenie w środek sytuacji fabularnej, niedopowiedzenia faktograficzne, dechronologizacja akcji).

Wiktor Żwikiewicz jest laureatem licznych nagród literackich. W 1973 w konkursie „Młodego Technika" uzyskał II nagrodę za opowiadanie "Wołanie na Mlecznej Drodze", w 1976 w konkursie iniesięcznika „Nurt" III nagrodę za opowiadanie "Zwierciadło nieba", 1976-1 nagrodę w ogólnopolskim konkursie na słuchowisko radiowe za utwór "W cieniu Sfinksa" (współautor: Krzysztof Rogoziński). Jego sztuka teatralna Bijcie brawo, obywatele! została nagrodzona w konkursie Teatru Polskiego w Bydgoszczy, a na II OKMFiSF Żwikiewicz otrzymał nagrodę ufundowaną przez Ministerstwo I Kultury i Sztuki dla najlepszej polskiej książki SF roku 1978 (zbiór opowiadań Sindbad na RQM-57). W 1987 nagrodzony przez redakcję „Fantastyki" za powieść Imago.

Powieści

Zbiory opowiadań

Opowiadania

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony