Taliesin (pojęcie)
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
Rodowód
Historyczny rodowód Taliesina każe go wiązać z bardem królewskim, który był związany z dworem króla Uriena, panujący w królestwie Rheged, położonych na terenach północnej Anglii. Choć tradycja przypisuje poecie wiele utworów, spisanych dopiero w trzynastym wieku w Księdze Taliesina, w rzeczywistości był on autorem tylko niektórych z nich.
Legendarny rodowód Taliesina wiąże go z postacią Gwiona Bacha, później narodzonego po raz drugi jako Taliesin. Gwion Bach był sługą Ceridwen. Jednym z jego zadań było pilnować mikstury, ważącej się w kotle, którą Ceridwen przygotoywała dla swojego syna, któremu brzydotę chciała wynagrodzić wiedzą. Bo mikstura oczywiście była magiczna i miała nieść wiedzę temu, kto jej się napije. Przypadkiem kropla z ważnego napoju poparzyła Gwiona. Chłopiec wsadził więc palce do ust by złagodzić ból poparzenia. W ten sposób posiadał nadzwyczajną mądrość. Musiał jednak uciekać przed zemstą Ceridwen. Podczas tej ucieczki wielokrotnie zmieniał kształty w tym nierzadko na zwierzęce. Na koniec przybrał postać ziarna zboża. Jednakże Ceridwen przmieniła się kurę i połknęła je. Po tym by Gwion ponownie przyszedł na świat. Wysłany w koszyku na rzekę został odnaleziony przez Elphina, pochodzącego z królewskiego rodu.
Imię
Według legendy, to właśnie Elphin nadał chłopcu imię, pod którym zna go tradycja. Taliesin od słów tal i iesin a miano to oznaczało płomienną brew i było jedną z cech, wyróżniający przyszłego poetę.
Taliesin jako poeta
Według legendy w wieku trzynastu lat miał Taliesin przybyć na dwór króla Maelgwina i w urządzonych zawodach ośmieszyć bardów władcy.
Charakterystyka
Taliesin był słynny na całą Brytanię. Łączył zdolności magiczne z darem poetyckim. Oba czyniły z niego także wybitnego wieszcza i mędrca. Do znanych należą słowa poety – Jestem stary, jestem młody. Byłem martwy, byłem żywy.
Śmierć i grób poety
Jako grób Taliesina wskazuje się na szczyt wzgórza. Nosi on nazwę Bedd Taliesin. Miejsce to znajduje się w pobliżu Ceredigionu. Poniżej wzgórza znajduje się wieś nazwana na cześć poety Tre-Taliesin.
Literatura
- Botheroyd S., i Botheroyd P.F., Słownik mitologii celtyckiej, 1998.
- Kałużna-Ross J., Mitologie świata. Celtowie, Kraków 2007.
- Matthews J., i Matthews C., Mitologia Wysp Brytyjskich, 1997.
- Monaghan P., The Encyclopedia Of Celtic Mythology And Folklore, New York 2004.
(aut. Izabela Ozga)
