Sleipnir
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
SLEIPNIR – w mitologii nordyckiej ośmionogi rumak Odyna.
Imię
Sleipnir pochodzi ze staroislandzkiego słowa, oznaczającego ślizganie się.
Rodowód
Historia narodzin Sleipnira wiąże się z historią Lokiego. Loki miał sprawić by olbrzym, wznoszący Asgard, siedzibę bogów, nie wywiązał się z warunków zawartej z nimi umowy w terminie, ponieważ oznaczałoby to dla Asów oddanie olbrzymowi słońca, księżyca oraz bogini Freyji. Loki zamienił się więc w klacz i uwiódł ogiera olbrzyma, odciągając go od pracy przy wznoszeniu Asgardu. Ze związku ogiera, o imieniu Swadelfari, i Lokiego pod postacią klaczy narodził się Sleipnir.
Wygląd
Sleipnir miał siwe ubarwienie. Na zębach wygrawerowane miał runy. Jednak najbardziej charakterystyczną cechą rumaka było to, że miał osiem nóg.
Charakterystyka
Sleipnir był najlepszym i najszybszym rumakiem bogów. Potrafił poruszać się w powietrzu i po wodzie. Kto dosiadł Sleipnira był w stanie odnaleźć także drogę do zaświatów. Dosiadłszy Sleipnira w zaświaty udał się nie tylko jego właściciel, Odyn, ale także Hermod.
Literatura
- Słupecki L.P., Mitologia skandynawska w epoce Wikingów, Kraków 2003.
- Kempiński A., Ilustrowany leksykon mitologii Wikingów, 2003.
- A. M. Kempiński, Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
- Sturluson S., Edda Prozaiczna, Sandomierz 2007.
- Edda Poetycka, Wrocław 1986.
(aut. Izabela Ozga)
