Sigdrifa

Aktualna wersja na dzień 00:20, 17 lut 2014

SIGDRIFA – w mitologii nordyckiej i germańskiej walkiria, znana także z Sagi o Wölsungach a w germańskiej tradycji z Pieśni o Nibelungach, później utożsamiana z Brynhildą.

Imię

Imię Sigdrify oznacza przynoszącą zwycięstwo.

Rodowód

Sigdrifa była jedną z walkirii Odyna.

Historia Sigdrify

Sigdrifa została ukarana przez boga Odyna, po tym jak sprzeciwiła się jego woli podczas bitwy, stając po stronie młodego Agnara i zabijając jego wroga Hajlmgunnara, któremu sprzyjał Odyn. Za ten czyn Odyn pozbawił ją statusu walkirii – miała już nigdy nie odnieść zwycięstwa w bitwie i wyjść za mąż za śmiertelnika. Na co Sigdrifa odrzekła, że nigdy nie wyjdzie za wojownika, który poznał strach. Odyn zesłał na nią sen. Pogrążona w nim leżała na górze Hindarfjall otoczona kręgiem z ognia i murem z tarcz, który bronił ją przed tchórzliwymi mężycznami.

Rzucone na walkirię zaklęcie złamał Sigurd, przeszedłszy przez ogień i mur z tarcz, rozciął swoim mieczem zbroję w jaką odziana była dziewczyna, którą z początku wziął za mężczyznę, a ta obudziła się. W ten sposób Sigurd okazał się mężczyzną, który nie zna strachu. Walkiria opowiedziała Sigurdowi swoją historię. Z wdzięczności nauczyła go run, udzieliła mu także życiowych porad.

Sigdrifa a Brynhilda

W późniejszej tradycji Sigdrifa utożsamiana jest z Brynhildą tak więc jej dalsze losy są losami Brynhildy.

Literatura

• Słupecki L.P., Mitologia skandynawska w epoce Wikingów, Kraków 2003.
• Kempiński A., Ilustrowany leksykon mitologii Wikingów, 2003.
• Turowska-Rawicz M., i Sypek R., Mitologie świata. Ludy skandynawskie, Warszawa 2007.
• Edda Poetycka, Wrocław 1986.
• Sturluson S., Edda Prozaiczna, Sandomierz 2007.

(aut. Izabela Ozga)