Rękopis z Amalfi

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Rękopis z Amalfi

Marek Baterowicz

Rekopis z Amalfi.jpg
Język oryginału polski
Forma powieść
Pierwsze wydanie 1977
I wydanie polskie 1977
Wydawca Literackie
Autor okładki Janusz Bruchnalski
Seria wydawnicza debiuty
Oprawa miękka

Trochę baśń dla dorosłych, a trochę wizjonerski krajobraz Ziemi po wielkich zmianach. Jest to właściwie mikropowieść (72 strony) z zachowaną formą relacji z trzeciej wojny światowej, z końca XXI wieku. Owa groteskowa kronika ukazuje świat sponiewierany, pełny ruin i szkieletów. Opowieść zawarł autor w ramy tzw. fantastyki historycznej. Bohaterem jest jeden z ocalałych ludzi po konflikcie atomowym, jaki wybuchł na Ziemi. Coś jednak wpłynęło na dziwny fakt, iż kilka ras nie uległo zgubnemu promieniowaniu: byli to Eskimosi, rdzenne plemiona Australii i Pigmeje. I choć wszystko wskazuje na to, że cykl narodzin i rozwoju cywilizacji będzie przebiegał tak jak zwykle, tj. z nieodłącznym stwarzaniem podziałów, toczeniem wojen i sprawianiem cierpienia, to jednak „Rękopis…” jest też jakimś wyznaniem wiary w wieczne istnienie ludzkiej cywilizacji. Jest to debiut książkowy Marka Baterowicza.

spis treści:

  • Od tłumacza
  • Prolog
  • Droga do Amalfi
  • Ostatni kurort
  • Żagle w zatoce
  • Opowieść Kolele
  • Osadnicy z Afryki
  • Wielka Rada
  • Msza ojca Serafina
  • Wyprawa po słońce
  • Bitwa pod Izmirem
  • Opowieść jeńca
  • Traktat na wyspie Chios
  • Pod nowym słońcem
  • Chmury nad morzem
  • Tres faciunt collegium
  • Opowieść admirała
  • Epilog
Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony