Pokrzywa
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
Wygląd
Jako ziele parzące stanowiła ekwiwalent ognia, a także środek ochronny.
Charakterystyka
Pokrzywa miała magiczne znaczenie szczególnie dla Słowian. Używano jej aby odstraszyć złe moce. W Noc Świętojańską palono w ogniach świętojańskich, umieszczano w różnych miejscach domów i budynków gospodarskich, wieszano nad drzwiami, zatykano nad powałą, wtykano w okna. W ten sposób chroniono od demonów, czarów oraz wiedźm, nie tylko ludzi i miejsce ich zamieszkania, ale także bydło. W tym celu krowom dodatkowo umieszczano pokrzywowe wieńce na łbie. Wierzono, że wiedźma, która będzie chciała przekroczyć próg chaty poparzy się pokrzywą i ucieknie.
Pokrzywę wykorzystywano także w medycynie ludowej. I tak pokrzywowa chłosta miała wypędzić z ciała chorego chorobę, podobnie jak włożona na głowę pokrzywowy wieniec odganiał bóle głowy.
Motyw pokrzywy, a dokładniej pokrzywowych koszul wyplatanych przez siostrę dla przemienionych w łabędzie braci, pojawia się w baśniach, konkretniej w Dzikich Łabędziach Hansa Christiana Andersena.
Literatura
- Kowalik A., Kosmologia dawnych Słowian, Kraków 2004.
- Moszyński K., Kultura ludowa Słowian, t. 2, cz. I, Kraków 1939.
- Cunningham S., Cunningham’s Encyclopedia of magical herbs, St. Paul, Minn. 2000.
(aut. Izabela Ozga)
