Głóg

LEKSYKON FANTASTYKI

fiction

[−] Głóg (Bibliografia)

  Harry Potter

  Saga o wiedźminie (cykl)

Walter Hood Fitch, Illustrations of the British Flora, Londyn 1924.

GŁÓG — roślina znana także z historii kultury.

Charakterystyka

W mitologii rzymskiej głóg to atrybut nimfy Carny. W zamian za jej uległość bóg Janus powierzył jej opiekę nad wszystkimi drzwiami, a konkretniej zawisami u drzwi. I tak głóg umieszczony nad drzwiami domostw miał zapewniać ochronę przed strzygami, czarami oraz rożnymi niebezpieczeństwami. Chronił także niemowlęta. Moc odganiania złego przypisywali głogowi także Grecy.

W mitologii celtyckiej roślina ta rośnie w miejscach spoczynku legendarnych postaci. Można ją znaleźć przy miejscu snu Merlina. Głóg oplata po śmierci i łączy ze sobą groby słynnych kochanków — Tristana i Izoldy. W mitologii i folklorze słowiańskim głóg chronił przed wampirami.

W baśni Charlesa Perreault Śpiąca Królewna żywopłot z cierni spleciony jest między innymi z kolczastych gałęzi głogu.

Literatura

• Kaczor I., Kult drzew w tradycji mitologicznej i religijnej starożytnych Greków i Rzymian, [w:] „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica”, nr. 3, Łódź 2001.
• „Maska. Roślina”, nr. 27/2015.
• Sentier E., Trees of the Goddess, Winchester 2014.
• Cunningham S., Cunningham’s Encyclopedia of magical herbs, 2000.

(aut. Izabela Ozga)