Apop
| LEKSYKON FANTASTYKI | |
| fiction | |
Rodowód
Apop ukształtował się z chaosu, materii niewykorzystanej podczas tworzenia świata. Z Apopem identyfikowano w późniejszej tradycji Setha, pierwotnie jego wroga.
Miejsce i czas
Poza granicami świata. Osiadł na dnie kosmicznego praoceanu. Jego porą była noc a miejscem działania zaświaty.
Charakterystyka
Apop został najpierw pokonany przez boga Re, który do tego celu przybrał postać olbrzymiego kocura, a następnie ujarzmiony i usunięty poza granice świata przez Setha, który rozprawił się z potworem na prośbę boga Re. Za pomocą zaklęć przeszył cielsko potwornego węża włóczniami. Jednakże mimo to Apop wciąż stanowił zagrożenie. Noc po nocy atakował barkę boga Re, podczas jej wędrówki przez zaświaty. Stanowił więc zagrożenie dla codziennie wschodzącego słońca a tym samym dla istnienia świata. Raz pokonany odradzał się by powrócić następnej nocy.
Ochrona
Ochronę przed Apopem zapewniały odpowiednie zaklęcia. Do nich uciekł się Seth, a później Re i jego pomocnicy. Skarbnicą takich zaklęć była przede wszystkim Księga o pokonaniu Apopa. Zaklęć używano także w rytuałach. W przypadku tych ostatnich odpowiednik Apopa stanowił jego wizerunek a jego zniszczenie równało się zniszczeniu wroga.
Literatura
- Cerny J., Religia starożytnych Egipcjan 1974.
- Niwiński A., Mity i symbole religijne starożytnego Egiptu.
- Lipińska J.; Marciniak M., Mitologia starożytnego Egiptu, Warszawa 1980.
- Niwiński A., Bóstwa, kulty i rytuały starożytnego Egiptu, Warszawa 1993.
- Rachet G., Słownik cywilizacji egipskiej, Katowice 1994.
- Bator W., Religia starożytnego Egiptu, Kraków 2012.
(aut. Izabela Ozga)
