Kalipso
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
KALIPSO — nimfa w mitologii greckiej.
Imię
Kalipso oznacza tą, która ukrywa i pochodzi od greckiego słowa kalyptein, czyli ukrywać.
Rodowód
Kalipso była córką Atlasa. Niektóre z podań przypisują jej potomstwo, którego miała doczekać się z Odyseuszem. Byli to Nausitoos oraz Nausinoos, a także Latinos.
Miejsce
Siedzibą Kalipso była jaskinia na wyspie Ogygia. Miejsce to identyfikuje się z leżącą po drugiej stronie Giblartaru Ceutą. Jaskinię Kalipso otaczały liczne ogrody i drzewa.
Charakterystyka
Kalipso przyjęła u siebie Odyseusza, gdy jego statek rozbił się na brzegu jej wyspy. Zakochana nimfa nie chciała wypuścić Odyseusza przez dłuższy okres czasu. W zależności od podań był to rok, pięć lat bądź siedem lat. Nimfa karmiła Odyseusza ambrozją oraz nektarem. W końcu jednak uległa rozkazowi Zeusa, który przekazał go nimfie przez Hermesa. Zaopatrzyła Odyseusza we wszystko, co było mu potrzebne do budowy statku, dała mu drewno oraz narzędzia, wręczyła mu także żywność i wino, kiedy odpływał z jej wyspy.
W postaci Kalipso pobrzmiewają echa, które wiążą ją ze śmiercią. Na to wskazywać może między innymi wyspa, na której mieszkała, a która przy takiej interpretacji położona byłaby w zaświatach, a także imię Kalipso i nazwa wyspy.
Kalipso w fantastyce
Pojawia się w filmie Piraci z Karaibów, a dokładniej w części Skrzynia umarlaka oraz Na krańcu świata.
Literatura
- Graves R., Mity greckie, Kraków 2009.
- Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
- Kempiński A. M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
- Schmidt J., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006.
- Stankiewicz L., Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008.
- Kerényi, K., Mitologia greków, Warszawa 2002.
- Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 1997.
- Pietrzykowski M., Mitologia starożytnej Grecji, Warszawa 1983.
(aut. Izabela Ozga)