Eduard Geworkian
| Eduard Geworkian | |
| |
| Data i miejsce urodzenia | 16 listopada,1947 Charanor |
| Narodowość | Rosja |
| Ważne dzieła | Prawiła igri biez prawił, Wriemiena niegodiajew |
| Nagrody | |
| Wielikoje Kol'co, Brązowy Ślimak | |
Eduard Geworkian. Rosyjski pisarz sf, krytyk, publicysta, dziennikarz.
Urodził się w Charanowie (obwód czitiński). Ukończył wydział fizyki Uniwersytetu w Erewaniu i filologię na MGU. Pracował jako lingwista, filolog, dziennikarz (pismo "Nauka i religia"), redaktor w wydawnictwach. Był redaktorem naczelnym miesięcznika "Jesli", a od 2000 r. - koordynatorem Rady Twórczej tego pisma. Jeden z założycieli moskiewskiej literacko-filozoficznej grupy "Bastion". Mieszka w Moskwie.
Debiutował w 1973 r. opowiadaniem "Разговор на берегу". Jeden z przedstawicieli tzw. czwartej fali rosyjskiej fantastyki, uczestnik seminarium w Maliejewce.
Autor artykułów i esejów o antyutopiach, historii i perspektywach współczesnej rosyjskiej fantastyki naukowej, przeglądów książek, recenzji.
Spis treści |
Bibliografia
Czasy niegodziwców
- Wriemiena niegodiajew, 1995 (powieść)
- Putieszestwije k Siewiernomu priediełu, 2032 god, 2000 (mikropowieść)
Udział w projektach międzyautorskich
- Doroga k Marsu
- Dien kosmonawtiki (Epizod 36), 2013 (opowiadanie)
- Miry bratjew Strugackich. Wriemia uczenikow
- Wieżliwij otkaz, ili kak i poczemu ja nie napisał "Stranu Bagrowych Tucz-2", 1999 (esej)
- Prawdiwyje istorii ot Zmieja Gorynycza
- Prawdiwyje istorii ot Zmieja Gorynycza, 1995 (mikroopowiadanie)
Powieści
- Tiemnaja gora, 1999
Mikropowieści
- Prawiła igry biez prawił, 1983
- Czernyj stierch, 1990
- Wozwraszczenije mytaria, 2001
- Czużyje dołgi, 2009
- Dieriewiannyje obłaka, 2012
Opowiadania
- Razgowor na bieriegu, 1973
- Wozmożonje-niewozmożnoje, 1981
- Wysszaja miera (Proszczaj, sientiabr'!), 1985, Najwyższy wymiar kary (Żegnaj, wrześniu!...) Literatura Radziecka 12/1987
- Sosied, 1987
- Dien' połuczki Kłopowa, 1988
- Dietstwo Astchik, 1988
- Skakałka (pod pseudonimem Ark. Biegow), 1988
- Fiłokrat w gostiach u Midasa, inny tytuł: W gostiach u Midasa, 1988
- Do zimy jeszcze połgoda, 1990
- Czem wymoszczena doroga w raj?, 1990
- "Kto stuczitsia w dwier' ko mnie?...", 1990
- Kto podarki nam prinies?, 2000
- Knigi miertwych, 2001
- Argus, 2002
- Ładon', obraszczonnaja k niebu, 2004
- Dietstwo Sieriożi, 2015
- Niejtralnaja połosa, 2016
Sztuki
- Pragmaticzeskaja sankcija, 1992
Scenariusze
- Ostrow na tonkoj nożkie (współautorzy: Władimir Pokrowski, Witalij Babienko), 1986
Zbiory
- Prawiła igry biez prawił, 2001
- Dieriewiannyje obłaka, 2014
Nagrody
- Wielikoje Kol'co 1983, mikropowieść (Prawiła igry biez prawił)
- Brązowy Ślimak 1996, powieść (Wriemiena niegodiajew)
- Brązowy Ślimak 1997, publicystyka (Bojcy tierrakotowoj gwardii)
- Strannik 1997, krytyka/publicystyka (Bojcy tierrakotowoj gwardii)
- Filigran 2000, powieść (Tiemnaja gora]]
- RosCon 2001, 2 miejsce w kategorii fantastykoznastwo (Posliednij bastion)
- RosCon 2002, mikropowieść/opowiadanie (Wozwraszczenije mytaria)
- RosCon 2003, 3 miejsce w kategorii fantastykoznastwo (Miedal' za wziatije Kanossy)
- Filigran 2005, opowiadanie (Ładon', obraszczonnaja k niebu, 2004
- Bastcon 2010, nagroda im. Wł. Odojewskiego (Czużyje dołgi)
- Filigran 2010, mikropowieść (Czużyje dołgi)
- Bastcon 2012, "Karamzinskij kriest", 2 miejsce (Cezar')
