Czerwony Karzeł

Wersja z 13:52, 12 lut 2012

Czerwony Karzeł Gdański Klub Fantastyki
Rok powstania	1991
INDEKS {{{indeks}}}
ISSN 1425-5952

Opis

Czerwony Karzeł powstał w 1991 r. jako ucieleśnienie marzeń o półprofesjonalnym, ogólnogiekaefowskim piśmie. Krzysztof Papierkowski skrzyknął pod swe skrzydła sieroty po upadłych klubowych zinach oraz innych zapaleńców. Zespół wystartował z tytułem, jakiego w historii polskiego fandomu jeszcze nie było. Kolorowa, kartonowa okładka (od 3 numeru oprawa książkowa – z grzbiecikiem), komputerowy skład, offsetowy druk oraz lekka formuła pisma i około 100 stron objętości miały zagwarantować sukces.

W ciągu dziesięciu lat istnienia pisma ukazało się 16 numerów fanzinu, a w 1999 r., na Euroconie w Dortmundzie, uznano go za najlepszy fanzin w Europie.

Swoistymi numerami monograficznymi były zbiory recenzji oraz prace licencjackie, magisterskie i doktorskie poświęcone szeroko pojętej fantastyce (Tolkien, Le Guin, horror, Zajdel, fantasy etc.). Ta seria szybko usamodzielniła się jako Anatomia Fantastyki (z radą programową składającą się m.in. z pracowników naukowych Uniwersytetu Gdańskiego).

W rezultacie CK występował w dwóch odmianach: – jako typowy magazyn, zawierający reportaże, opowiadania, recenzje, eseje, komiksy i grafiki. Obok autorów polskich (głównie klubowych) zamieszczane były również tłumaczenia autorów zagranicznych; – jako numery monograficzne, czyli pierwsze pięć wydań serii Anatomia Fantastyki.

Jedynymi wyjątkami były numery 6 (przygotowany i przetłumaczony na angielski przez Sławomira Wojtowicza wybór tekstów z Clapsa i poprzednich numerów CK) oraz 12 (antologia opowiadań SF&F wyróżnionych Nagrodą Literacką im. Janusza A. Zajdla 1990-1995). Nazwę fanzinu wymyślił Marek Michowski – spodobała się, bo była co najmniej trójznaczna: kojarzyła się z polityką, astronomią i fantasy.

Z założenia CK miał składać się z części publicystycznej związanej z fandomem i reszty, która miała się zmieniać z numeru na numer. Jednakże już od początku ukształtowały się pewne stałe działy fanzinu: 1. Od redaktora, czyli wstępniak pisany przez {Krzysztof Papierkowski|Krzysztofa Papierkowskiego]] – od 1. numeru. 2. Cykl KLUBY GKF – od 1. numeru. 3. Kartka do wyrwania – poezja – od 1. numeru. 4. Żółte kartki – mapy światów fantastycznych – redagowane przez Krzysztofa Papierkowskiego – od 1. numeru. Obecnie kontynuowane, od czasu do czasu, w Informatorze GKF. 5. Galery – galeria rysowników związanych z GKF– od 3. numeru. 6. Sodoma i Gomora – kącik stosunków z Czytelnikami – od 2. numeru. 7. Czerwony Karzeł poleca: – redagowany przez Marka Michowskiego, jako propozycja dla wydawców – od 2. numeru.

Od czasu do czasu pojawiały się inne działy, które istniały przez kilka numerów i znikały. Jednym z nich były zbiory recenzji Fanziny polskie, pisane przez Grzegorza Szczepaniaka. Po zawieszeniu wydawania CK, dział ten był przez wiele lat kontynuowany w miesięczniku Informator GKF.

Ponadto, zawsze, na ostatniej stronie (lub na 3. stronie okładki) podawane były aktualne dane o GKF: skład Zarządu i Komisji Rewizyjnej oraz wykaz Klubów Lokalnych i Działów.

Żartobliwym logo CK był śmieszny, zamaskowany karzełek-terrorysta, z pięcioramienną gwiazdą na czapce. Karzełka wymyślił Radosław Kleczyński.

Dotychczas ukazały się: Czerwony Karzeł # 1 Czerwony Karzeł # 2 Czerwony Karzeł # 3 Czerwony Karzeł # 4 Czerwony Karzeł # 5 Czerwony Karzeł # 6 Czerwony Karzeł # 7 Czerwony Karzeł # 8 Czerwony Karzeł # 9 = Anatomia Fantastyki # 1 Czerwony Karzeł # 10 = Anatomia Fantastyki # 3 Czerwony Karzeł # 11 = Anatomia Fantastyki # 2 Czerwony Karzeł # 12 Czerwony Karzeł # 13 = Anatomia Fantastyki # 4 Czerwony Karzeł # 14+ Czerwony Karzeł # 15 = Anatomia Fantastyki # 5 Czerwony Karzeł # 16