Charon
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
CHARON — w mitologii greckiej przewoźnik dusz zmarłych.
Rodowód
Był synem Nyks, czyli nocy, oraz Ereba. Wizja greckiego boga ukształtowała się pod wpływem etruskiego boga o podobnym imieniu, Charuna, związanego ze śmiercią.
Miejsce
Rzeka Styks i Acheron po której kursował na swojej łodzi, przewożąc umarłych do zaświatów, czyli, u Greków, Hadesu.
Wygląd
Charon był wyobrażany w postaci starca o siwej, długiej brodzie. Odrażający z wyglądu odziany był w łachmany, a na głowie miał kapelusz. Jego nieodłącznym atrybutem była łódź, na której przewoził umarłych.
Charakterystyka
Za przewóz żądał opłaty w wysokości jednego obola. Monetę krewni wsuwali zmarłemu pod język. Tym, którzy nie mieli monety i nie zostawali pochowani zgodnie z rytuałem, Charon odmawiał przewozu, skazując ich tym samym na błądzenie przez sto lat, po równinie przed Styksem. Herakles zmusił Charona siłą do przewozu na drugą stronę. Za to, że uległ, Charon został na rok zakuty w łańcuchy. Dzięki pomocy Sybilli na drugą stronę Charon przeprawił także innego żywego człowieka, Eneasza.
Literatura
- Graves R., Mity greckie, Kraków 2009.
- Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
- Kempiński A. M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
- Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 1997.
- Schmidt J., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006.
- Stankiewicz L., Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008.
(aut. Izabela Ozga)