Bogusław Adamowicz

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Bogusław Adamowicz
Data i miejsce urodzenia 13 stycznia,1870
Mińsk
Data i miejsce śmierci 1944
Narodowość Polska


Bogusław Adamowicz (1870-1944) polski pisarz, poeta, malarz. Studiował malarstwo w Paryżu (specjalizował się w malarstwie miniaturowym). Około 1911 wrócił do Mińska, w latach 1918-1920 był redaktorem „Gońca Mińskiego". W 1920 wyjechał do Warszawy - zamieszkał tu na stałe aż do 1944. Ewakuowany przymusowo po powstaniu warszawskim, zaginął bez wieści w 1944. Autor zbiorów poetyckich: Gra wyobraźni (1893), Melodie (1897), Tragedia krwi (1897), Rapsod ludzkości (1911). W 1985 ukazał się jego Wybór poezji.

Opowiadania Bogusława Adamowicza, owiane aurą tajemniczości i grozy, wykorzystują literacki efekt „obcości", „odrębności" budzącej strach, zdumienie, ciekawość niewiadomego {Potworek, Dzieje...). Autor nawiązuje do motywów baśniowych {Bajka o bajce), tworzy konstrukcje alegoryczne (Zegarmistrz), przeniknięte wpływami spirytyzmu i mesmeryzmu (Wesoły marszałek). Z powodzeniem sięga do kanonu poetyki humorystycznej ośmieszając popularne wątki katastroficzne, np. mit panmongolizmu w Triumfie żółtych (katastrofa). Akcję lokalizuje w typowych "siedzibach" duchów, posiłkując się motywami starych zamków, upiorów, „widm wstających z grobu" (W starym dworze), W wielu przypadkach stara się jednak zachować pewien dystans wobec opisywanych wydarzeń (surowa ocena postaw czysto naukowych W starym dworze, tu też: sugestywna wizja natchnionych żołnierzy-automatów). Krytyczne spojrzenie na otaczający świat w połączeniu z proroctwem ukazanym w Zwierciadle śmiechu doprowadza do interesujących rozwiązań poznawczych, np. niezwykłe wynalazki chińskie "w dziedzinie kinematografu", przypominające współczesne, fantastycznonaukowe refleksje nad przyszłością - fantomatyki (Triumf żółtych).

Powieści

Zbiory opowiadań

Opowiadania

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony