Arianrod
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
ARIANROD – w mitologii celtyckiej, a konkretniej walijskiej, dziewicza bogini, związana z niebiem pani ziem brytyjskich.
Rodowód
Arianrod była córką Dona i siostrą Gwydiona. Według cyklu Mabinogion miała mieć dwóch synów – Dylana i Lleu.
Arianrod i Lleu
W cyklu Mabinogion Arianrod wyraźnie traci swój pierwotny charakter. W legendzie jako dziewica ma służyć u boku czarodzieja, Matha. Jednakże zanim do tego dojdzie, Arianrod musi przejść próbę. Jej zadaniem jest przeskoczyć przez różdżkę czarodzieja Matha. Podczas owej próby Arianrod rodzi dwóch synów – najpierw a potem Lleu. Tego ostatniego przygarnia i wychowuje Gwydion. Na dziecku ciąży klątwa matki – otóż przysięga ona, że nie nada mu imienia, nie wręczy broni i nie w jego mocy będzie znaleźć sobie żonę. Dzięki pomocy Gwydiona udaje się podstępem zmusić Arianrod do nadania dziecku imienia, wręczenia broni i znalezienia żony.
Arianrod a Korona Północy
Arianrod związana była z Corona Borealis, gwiazdozbiorem zwanym Koroną Północy.
Literatura
- Matthews J., i Matthews C., Mitologia Wysp Brytyjskich, 1997, s. 0.
- Botheroyd S., i Botheroyd P.F., Słownik mitologii celtyckiej, 1998.
- Gąssowski J., Mitologia Celtów, Warszawa 1987, vol. 8.
- Kempiński A.M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
(aut. Izabela Ozga)