Andrzej Krzepkowski
Andrzej Krzepkowski | |
Data i miejsce urodzenia | 6 stycznia,1953 Warszawa |
Data i miejsce śmierci | 12 października 1990 Warszawa |
Narodowość | Polska |
Andrzej Krzepkowski (ur. 6 stycznia 1953 w Warszawie, zm. 12 października 1990) – polski pisarz science fiction. Uczęszczał do Policealnego Studium Elektroniki. Zajmował się wyborem tekstów do komiksów w czasopiśmie "Alfa", od 1982 do 1985 był kierownikiem działu reportażu i informacji w miesięczniku "Fantastyka". Od 1985 do 1987 pracował w Redakcji Fantastyki Naukowej Krajowej Agencji Wydawniczej KAW. Członek World SF i Ogólnopolskiego Klubu Miłośników Fantastyki i Science Fiction OKMFiSF.
Jako autor SF debiutował w 1970 opowiadaniami: "Mózg" i "Człowiek z garbatym mózgiem" drukowanymi na łamach „Perspektyw". Swoje utwory zamieszczał w „Młodym Techniku", „Perspektywach", „Fantastyce", „ITD". W 1978 ukazał się jego pierwszy zbiór opowiadań: Obojętne planety (KAW, W.: Od ziemi; Mózg; Deszcz; Pierwsze stadium; Odkrywca; Nieokreślone stanowisko; Koktajl z biedronką; Zwycięzca; Fabryka chmur; Pożeracz dusz; Moje; Taniec na cztery ręce; Obojętne planety; Chatka gdzieś w Kosmosie). W rok później wydał powieść Obszar nieciągłości (KAW, W. 1979 "Współautor Andrzej Wójcik); w 1982 powieść Śpiew kryształu (Wyd. Lubel.) i Kreks (KAW), a w 1987 powieść Z nieba i z ognia, z nieba i z mgły (Wyd. Lubel.). Powieść Obszar nieciągłości została przetłumaczona na niemiecki (1984).
Autor Obojętnych planet debiutował w sytuacji, kiedy w polskiej fantastyce naukowej dochodziła do głosu kolejna generacja autorów związanych z prozą o tematyce socjologicznej. Stąd też w twórczości Andrzeja Krzepkowskiego można odnaleźć inspiracje wspólnego przeżycia pokoleniowego i to zarówno w opowiadaniach drukowanych na łamach prasy (zebranych w tomiku Obojętne planety), jak i w powieści Obszar nieciągłości, wpisującej się w nurt fantastyki socjologicznej i politycznej Edmund Wnuk-Lipiński, Janusz A. Zajdel, Maciej Parowski, Marek Oramus). W pisarstwie Krzepkowskiego odnajdujemy jednak kilka cech o bardziej indywidualnym charakterze. Jest to, po pierwsze, pewnego rodzaju malarskość, plastyka wizji podyktowana sporą dozą wyobraźni. Dalej - próba eksperymentu formalnego i to nie tylko poprzez sprawdzone ustalenia powieści psychologicznej (symultanizm narracji, dechronologizacja fabuły), ale konstrukcje obejmujące całość materiału literackiego (kontrowersyjnie przyjęty Kreks jako przykład niekonwencjonalnego podejścia do względności czasu, przestrzeni, ingerencji w psychikę człowieka, którym powinny towarzyszyć przeobrażenia literackich form opisu świata). Bohater Krzepkowskiego, w odróżnieniu od innych postaci literackich lat siedemdziesiątych, wobec zła otaczającego świata przyjmuje postawę romantyczno-heroiczną, szuka ocalenia w przyjaźni, miłości. I tu właśnie proza Krzepkowskiego jest najciekawsza - w drobnych, realistycznych scenach, portretach sytuacyjnych, w subtelnym erotyzmie przenikającym karty powieści. Autor nie unika emocji, wzruszeń, jego sposób obserwacji świata-pozornie brutalny i ostry - bliski jest liryzmowi i pewnego rodzaju poetyckości, oddanej delikatnym, miękkim stylem.
Powieści
- Obszar nieciągłości (1979) z Andrzej Wójcik
- Śpiew kryształu (1982)
- Kreks (1982)
- Z nieba i ognia, z nieba i mgły (1987)
- Geograwia nowych dni (1990) z Róża J. Sobańska
Zbiory opowiadań
- Obojętne planety (1978)
Opowiadania
- Chatka gdzieś w kosmosie Obojętne planety
- Człowiek z garbatym mózgiem Spotkanie w przestworzach 1
- Deszcz Obojętne planety
- Fabryka chmur Obojętne planety
- "Instant Day" Fantastyka 05 (8) 1983
- Koktail z biedronką Obojętne planety
- Moje Obojętne planety
- Mózg Obojętne planety
- Nieokreślone stanowisko Obojętne planety
- Obojętne planety Obojętne planety
- Od Ziemi Obojętne planety
- Odkrywca Obojętne planety
- Pierwsze stadium Młody Technik 09 (338) 1976, Obojętne planety
- Pościg Spotkanie w przestworzach 1
- Pożeracz dusz Obojętne planety
- Przymierze Fantastyka 10 (25) 1984
- Szczepant z Lesław Olczak Spotkanie w przestworzach 1, Nowy Wyraz 09 (63) 1977
- Taniec na cztery ręce „Obojętne planety
- Wytrzymać ciszę Spotkanie w przestworzach 1
- Zwycięzca Obojętne planety, Nowy Wyraz 09 (63) 1977