Amfitryta
(Utworzył nową stronę „{{Leksykon |typ=fiction }}__BEZSPISU__<categorytree mode=all style="float:right; clear:right; margin-left:1ex; border:1px solid gray; padding:0.7ex; background-color...”) |
|||
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | {{Leksykon |typ=fiction }}__BEZSPISU__<categorytree mode=all style="float:right; clear:right; margin-left:1ex; border:1px solid gray; padding:0.7ex; background-color:white">Amfitryta (Bibliografia)</categorytree>'''AMFITRYTA''' — w mitologii greckiej [[nimfa | nimfa]]. | + | {{Leksykon |typ=fiction }}__BEZSPISU__<categorytree mode=all style="float:right; clear:right; margin-left:1ex; border:1px solid gray; padding:0.7ex; background-color:white">Amfitryta (Bibliografia)</categorytree>[[Plik:Amfitryta.png|500px|thumb|left|Wenceslas Hollar, ''Greccy bogowie. Neptun (The Greek gods. Neptune)'', XVII wiek]]'''AMFITRYTA''' — w mitologii greckiej [[nimfa | nimfa]]. |
==Rodowód== | ==Rodowód== |
Aktualna wersja na dzień 14:37, 21 cze 2015
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
Rodowód
Amfitryta była córką Nereusa oraz Doris. Inna z wersji widzi w niej owoc związku Okeanosa oraz Tetydy. W pierwszym przypadku Amfitryta byłaby nimfą nereidą, w drugim nimfą okeanidą. Mężem Amfitryty był Posejdon. Z bogiem tym doczekała się trójki dzieci — Trytona, Rodos oraz Bentesikyme.
Wygląd i atrybuty
Amfitrytę przedstawiano w otoczeniu bóstw morskich, które stanowiły jej orszak.
Charakterystyka
Amfitrytę pokochał Posejdon w momencie, kiedy ujrzał ją na brzegu wyspy Naksos, gdzie tańczyła wraz ze swoimi siostrami, nimfami nereidami. Nimfa uciekła jednak przed zakusami boga daleko, na same krańce morza, szukając schronienia u Atlasa. Było to dokładniej za słupami Heraklesa, w pobliżu siedziby Okeanosa. Na prośbę Posejdona odnalazł Amfitrytę delfin i nakłonił do małżeństwa z bogiem. Z wdzięczności za to Posejdon wyniósł delfina na niebo jako konstelację.
Literatura
- Graves R., Mity greckie, Kraków 2009.
- Grimal P., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 1997.
- Kempiński A. M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
- Schmidt J., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Katowice 2006.
- Stankiewicz L., Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008.
- Kerényi, K., Mitologia greków, Warszawa 2002.
- Kopaliński W., Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa 2011.
- Szyjewski A., Symbolika kruka. Między mitem a rzeczywistością, Kraków 1991.
(aut. Izabela Ozga)