Ametyst
LEKSYKON FANTASTYKI | |
fiction |
AMETYST — kamień znany także z historii wierzeń.
Nazwa
Nazwa pochodzi z greckiego amethystos i oznacza nieupojony.
Pochodzenie
Mity greckie mają swoje własne wytłumaczenie pochodzenia ametystu. Zgodnie z nimi bóg Dionizos chciał posiąść nimfę Amethys, lecz ona, uciekając przed nim, uciekła się do pomocy Artemidy, a ta odpowiedziała na jej wezwanie i przemieniła dziewczynę w kamień — ametyst.
Wygląd
Z punktu widzenia historii wierzeń znaczenie ma jego fioletowo-czerwonawa barwa.
Charakterystyka
W starożytnej Grecji uważano, że ametyst chroni przed skutkami zatrucia po wypiciu zbyt dużej ilości wina. Łączono go z samym trunkiem ze względu na barwę, a więc i z bogiem Dionizosem. To samo bóstwo, zawstydzone swoim czynem wobec nimfy Amethis, miało przeznaczyć mu właśnie taką ochronną rolę.
W tradycji chrześcijańskiej pojawia się w objawieniu św. Jana, według którego miał być, obok jaspisu, szmaragdu, chalcedonu, sardonyksu, szafiru, chryzolitu, berylu, krwawnika, topazu i hiacyntu, jednym z dwunastu kamieni węgielnych niebiańskiej Jerozolimy. Na każdym z nich miało widnieć imię jednego z dwunastu Apostołów.
Literatura
Nozedar A., The illustrated signs & symbols sourcebook. An A to Z compendium of over 1000 designs, New York 2010.
Scott C., Encyclopedia of Crystal, Gem & Metal Magic, St. Paul 1996.
Leksykon symboli, Warszawa 1991.
Kopaliński W., Słownik symboli, Warszawa 2006.
Zaświaty i krainy mityczne. Leksykon, red. Sacha-Piekło M., Kraków 1999.
Frazer J. G., Złota gałąź. Studia z magii i religii, Kraków 2012.
Forstner D., Świat symboliki chrześcijańskiej, Warszawa 1990.
Wypustek A., Magia antyczna, Wrocław 2001.
Harper D., Amethyst, [w:] Online Etymological Dictionary, [online], dostępny w Internecie: http://www.etymonline.com/ [dostęp: 11.03.2017].
(aut. Izabela Ozga)