Aleksandr Kołpakow

Z encyklopediafantastyki.pl
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Aleksandr Kołpakow
Aleksandr Kolpakow.jpg
Data i miejsce urodzenia 15 lutego,1922
Maczecha
Data i miejsce śmierci 1995
Narodowość Rosja


Aleksandr Kołpakow.

Pisarz radziecki. Urodził się w 1922 r. we wsi Maczecha. Po ukończeniu szkoły średniej pracował w lokalnej gazecie, walczył w szeregach Armii Czerwonej w trakcie II wojny światowej. W armii – już jako oficer – służył do 1956 r., w tym samym czasie ukończył studia wyższe na wojskowej uczelni technicznej. Specjalność – inżynier chemik. Przez kolejnych piętnaście lat pracował w różnych moskiewskich instytutach naukowo-badawczych. Posiada kilka patentów z technologii chemicznej. Od 1955 r. prezentował w druku i na antenie radiowej artykuły naukowe, ma na koncie dwie broszury. Działalnością literacką zajął się w 1958 r., publikował w ówczesnej prasie artykuły i recenzje. W latach 70-80 XX wieku ukazywały się również jego tłumaczenia z j. turkmeńskiego (m.in. utwory fantastyki sławiące sukcesy turkmeńskiej kosmonautyki). Pierwsze opowiadanie – „Один”, inny tytuł: Alfa Eridana – ukazało się drukiem w 1959 r. Pierwsza powieść – „Гриада” (1959) – została przez ówczesne organy partyjno-ideologiczne pomyłkowo uznana jako wzorzec nowej radzieckiej fantastyki. Wkrótce pomyłka została zauważona, a sama powieść – poddana ostrej krytyce jako niesankcjonowana próba wprowadzenia do radzieckiej sf obcego jej ideologicznie gatunku space opera. Z inicjatywy G. Altowa powołano nawet antynagrodę „Griadnyj krokodił” dla najgorszego fantastycznego utworu roku. W 1964 r. został jednym z sygnatariuszy głośnego listu, piętnującego nasycone nieodpowiednią ideologią książki wydawnictwa „Mołodaja gwardija”, a konkretnie – tomy twórczości Strugackich, Gromowej, Parnowa i innych twórców parających się fantastyką naukową. Do udanych zaliczyć można utwory Kołpakowa nie dotyczące problematyki kosmicznej. Dla przykładu, powiadanie „Последний лемур” to historia cywilizacji lemurów, istniejącej kiedyś na Ziemi i zniszczonej przez najeźdźców z północy, w których bez trudu można rozpoznać ludzi. W opowiadaniu „Отступившие в океан” z kolei rosyjski naukowcy, badający na jednej z południowych wysp kraby, odkrywają reliktową formę życia. Utwory Kołpakowa przełożono na angielski, bułgarski, węgierski, mongolski, niemiecki, polski, serbsko-chorwacki, słowacki, francuski, czeski i japoński. Zaginął bez wieści w 1995 r. w drodze z Aszchabadu do Moskwy.


Spis treści

Bibliografia

Powieści

Mikropowieści

Opowiadania

Zbiory

Linki zewnętrzne

Osobiste
Przestrzenie nazw
Warianty
Działania
Nawigacja
Narzędzia
Pomoc
Szablony